From HEIL
GAP (or mind the GAP)
Χμ, … Ευρωπαϊκή Ένωση … ή Χάρυβδη … ή Χάρυβδις … ή ρουφήχτρα … ή θαλάσσια δίνη … ή αυτή … ξέρετε τώρα: που
έχει ρουφήξει την Ελλάδα και την Κύπρο (;) … ας προσέξει τουλάχιστον η Ουκρανία
… όσο για την Σκύλλα τώρα (;) …
κάντε λίγο υπομονή, θα την γνωρίσετε παρακάτω
… τόσο αυτή όσο και τις Πουτινιές της …
Χμ, και κάτι ακόμη ….
Διαβάζοντας το κείμενο θα αντιληφτείτε ότι μιλάμε για τεράστια
οικονομικά κέρδη αλλά και πολιτική ισχύ … έτσι … τα πάντα είναι αναμενόμενα και δεν θα
πρέπει να εκπλαγούμε από ουδεμία μελλοντική εξέλιξη.
Φυσικό αέριο …. χμ, « το νέο πετρέλαιο » !
Παρά το γεγονός ότι το πετρέλαιο είναι το κύριο καύσιμο σε
όλο τον κόσμο, το φυσικό αέριο προτιμάται όλο και περισσότερο … δεδομένου ότι
είναι άφθονο, φθηνότερο, καθαρότερο και αποδοτικότερο καύσιμο.
Αυτές οι ιδιότητες του (έναντι των υπολοίπων ορυκτών καύσιμων)
… έχουν κάνει το φυσικό αέριο μια πολύ πιο ελκυστική πηγή ενέργειας.
Η Ρωσία αποδεδειγμένα κατέχει τα μεγαλύτερα αποθέματα
φυσικού αερίου στον κόσμο.
Είναι επίσης ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας φυσικού
αερίου.
Δεδομένου ότι η Ευρώπη είναι μια πολύ μικρή πηγή υδρογονανθράκων,
βασίζεται στη Ρωσία για το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών της σε φυσικό αέριο.
Το Ρωσικό φυσικό αέριο αποτελεί περισσότερο από το ένα
τέταρτο του αερίου που καταναλώνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό καθιστά την Ευρώπη τον μεγαλύτερο πελάτη του ρωσικού
φυσικού αερίου.
Αυτή η μονοπωλιακή κατάσταση παρέχει ως ένα ορισμένο βαθμό στη
Ρωσία την δυνατότητα να ασκεί την επιρροή της επάνω από την Ευρώπη.
Εκτός αυτού όμως και οι διμερείς σχέσεις της Ρωσίας με τις χώρες
διαμετακόμισης του αερίου, όπως η Ουκρανία και οι χώρες της Βαλτικής, παίζουν
επίσης καθοριστικό παράγοντα για τη συνέχιση της παροχής φυσικού αερίου προς
την Ευρώπη.
Η Διαφωνία μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας για το φυσικό αέριο στις
αρχές του 2009 έδειξε πολύ καθαρά το πόσο ευάλωτη γίνεται η Ευρώπη όταν
προκύπτουν τέτοιες ταραχές !
Ο Nord Stream, (το πρώτο σκέλος του οποίου έχει ανατεθεί
πρόσφατα), αναμένεται να καθησυχάσει εν μέρει τους ευρωπαϊκούς φόβους της
αποκοπής από το φυσικό αέριο , δεδομένου ότι θα προμηθεύει φυσικό αέριο
απευθείας από το Βίμποργκ (είναι πόλη στην Περιφέρεια Λένινγκραντ)
της βορειοδυτικής Ρωσίας προς το Greifswald στην Γερμανία μέσω της Βαλτικής
Θάλασσας, παρακάμπτοντας έτσι τα διάφορα έθνη διέλευσης του και ως εκ τούτου παρέχει
το πλεονέκτημα αποφυγής διπλωματικών τριβών.
Επιπλέον, η εξοικονόμηση από τα τέλη διέλευσης, θα προσθέσει
αρκετά στις οικονομίες και των δυο πλευρών.
Για τη Ρωσία, θα φέρει όχι μόνο πρόσθετα έσοδα, αλλά θα
αποτελέσει και το μεγάλο διαπραγματευτικό ατού της απέναντι στους γείτονές της,
οι οποίοι έχουν απειλήσει ξανά και ξανά ότι θα διακόψουν την ελεύθερη διέλευση
του αερίου, επιτρέποντας έτσι στην Ρωσία να έχει πλέον το πάνω χέρι στην
περιοχή.
Ακόμα κι αν η Δύση στηρίζει τον προτεινόμενο αγωγό φυσικού
αερίου Nabucco, που θα συνδέει την Τουρκία με την Αυστρία, σε μια προσπάθεια να
μειωθεί την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, παραμένουν σοβαρές αμφιβολίες για την πολιτική
σκοπιμότητα και η οικονομική βιωσιμότητα του, λόγω των διαφόρων πηγών φυσικού
αερίου όπως το Ιράκ, το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν, οι οποίες είναι
ευάλωτες περιοχές. ( όπως είχα γράψει πριν πολύ καιρό σε ένα σχόλιο μου στα attikanea
)
Επιπλέον, ο αγωγός σχεδιάζεται να περάσει μέσα από τις
ταραγμένες περιοχές του Νοτίου Καυκάσου και της Ανατολικής Τουρκίας.
Ως εκ τούτου, η ασφάλεια είναι ένα μεγάλο εμπόδιο για τις
ευοίωνες προοπτικές αυτού του έργου.
Για να υπονομεύσει περαιτέρω τις προοπτικές του Nabucco, η
Ρωσία, μαζί με την Ιταλία, έχει ξεκινήσει το αντίπαλο έργο του αγωγού South
Stream.
Θα μεταφέρει το ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Μαύρης Θάλασσας
στη Βουλγαρία την Σερβία και την Ελλάδα, την Ιταλία και την Αυστρία.
Το έργο που εκτελείται από κοινού από τον ρωσικό γίγαντα του
φυσικού αερίου Gazprom και την ιταλική Eni αναμένεται να τεθεί σε πλήρη
λειτουργία μέχρι το 2015, πολύ πριν από την προτεινόμενη λειτουργία του Nabucco
το 2017.
Ακόμα κι αν ο Nabucco ολοκληρωθεί εγκαίρως, θα είναι σε θέση
να τροφοδοτήσει μόνο περιορισμένο αριθμό ευρωπαϊκών χωρών.
Ως εκ τούτου, ο συνδυασμός των Nord Stream και South Stream …
θα κάνουν τη Ρωσία την αδιαφιλονίκητο πηγή ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης,
καθιστώντας την ικανή να απολαμβάνει μια άνευ προηγουμένου επιρροή στην
ευρωπαϊκή ήπειρο …σε μια εποχή που το σύνολο των μεγάλων οικονομιών της
παραπαίει κάτω από την σοβαρή κρίση του χρέους.
Ο ρόλος της Ουκρανίας!
Η παροχή του 90% του ρωσικού
φυσικού αερίου προς την Ευρώπη διέρχεται μέσω της Ουκρανίας, η οποία με την
σειρά της εξαρτάται από τη Ρωσία για το 60% της συνολικής κατανάλωσης της σε
φυσικό αέριο.
Ενώ η Ουκρανία ελέγχει τη διέλευση του 90% του φυσικού της
αερίου προς την Ευρώπη, η Ρωσία προσπαθεί σταθερά να χρησιμοποιήσει τις
εξαγωγές φυσικού αερίου προς την Ουκρανία για να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο
έλεγχο του συστήματος διαμετακόμισης της Ουκρανίας, το οποίο θεωρεί στρατηγικό
περιουσιακό της στοιχείο.
Ο αγώνας της Ρωσίας για τον έλεγχο των εξαγωγών προς την
Ευρώπη βρίσκεται σε πλήρη αντιπαράθεση με τον αγώνα της Ουκρανίας να αυξήσει
την εγχώρια παραγωγή της και να κινηθεί πιο κοντά στην Ευρώπη με μια ευρωπαϊκή
συμφωνία σύνδεσης … η οποία συμφωνία όμως ναυάγησε … όπως ανακοινώθηκε.
Από τη γεωστρατηγική σκοπιά της ενέργειας, η Ευρώπη έχει
ανάγκη το να κινηθεί πιο κοντά της η Ουκρανία … αλλά λόγω του συνολικού κακού σχεδιασμού
της επάνω στο ζήτημα αυτό θα μπορούσε να γνωρίσει την τιμωρία, με τη μορφή μιας
ενεργειακής πίεσης … από τη Ρωσία.
«Η Ρωσία η οποία δεν διεκδικεί τον τίτλο της υπερδύναμης και
δεν επιβάλλει την προστασία της » … χα, χα, χα … όπως δήλωσε προχθές ο πρόεδρος
της Ρωσικής Ομοσπονδίας και βαρόνος του φυσικού αερίου κύριος Βλαντίμιρ Πούτιν.
Αλήθεια ε ;;; η Ρωσία
η οποία όπως γνωρίζουμε όλοι μας έχει μια σειρά διαφωνιών με την Ουκρανία πάνω στο
φυσικό αέριο, έτσι λοιπόν για να προωθήσει τα ποικίλα συμφέροντα της « η Ρωσία που
κατά τα άλλα δεν επιβάλλει την προστασία της στα περιφερειακά της κράτη » είχε
δηλώσει « ότι θα αυξήσει τις τιμές του φυσικού αερίου της Ουκρανίας » και δεν
απέκλειε να κάνει το ίδιο για την ΕΕ, η οποία λαμβάνει σχεδόν το 40% του
φυσικού αερίου της από τη Ρωσία.
« Η Εταιρική σχέση της Ουκρανία με την ΕΕ … εκτός από το ότι
θα έπρεπε βέβαια να εξεταστεί με το σκεπτικό της ευρωπαϊκής ενεργειακής
ασφάλειας στο μακροπρόθεσμο μέλλον … ήταν βέβαιο ότι θα μείωνε τη μεταβλητότητα των
μελλοντικών διαφορών των τιμών … και ήταν ίσως η μόνη λύση που δεν θα άφηνε την
τύχη της Ουκρανίας εξ ολοκλήρου στα ρωσικά χέρια » σύμφωνα με ένα άρθρο των Richard
B Andres και Michael Kofman.
Επίσης … θα πρέπει να σημειώνουμε εδώ η Ουκρανία έχει κάνει
πολλά τους τελευταίους 18 μήνες για να αυξήσει την ενεργειακή ανεξαρτησία της.
Οι Πρόσφατες συμφωνίες με τη Shell τη Chevron και την Exxon
για την ανάπτυξη του αερίου σχιστόλιθου της Ουκρανίας στην Μαύρη Θάλασσα δίνουν
την δυνατότητα να μειωθεί σημαντικά η εξάρτηση της Ουκρανίας από τις ρωσικές εισαγωγές
… και … ενδεχομένως η εξάρτηση και της Ευρώπης, καθώς. « η εικόνα του μη
συμβατικού φυσικού αερίου (αυτό του σχιστόλιθου ) αναμένεται να αξιολογηθεί κατά
τα επόμενα χρόνια, ως το κλειδί για την επιτυχία » ενώ στην περίπτωση της
Ουκρανίας, υπάρχουν οι υποδομές. (υποδομές
που εμείς ως … έλληνες τις ξεπουλάμε … ενώ ως φαίνεται οι ουκρανοί δεν θα
πρέπει να είναι τόσο διεφθαρμένος λαός ή τόσο ηλίθιοι όπως εμείς …. (αν και αυτό
θα το δείξει και το μέλλον … )
Αν η εξερεύνησης σχιστολιθικού φυσικού αερίου στην Ουκρανία
φέρει θετικά αποτελέσματα τότε νέες υποδομές θα πρέπει να κατασκευαστούν για να
συνδέσουν τις πηγές του μη συμβατικού φυσικού αερίου με το δίκτυο, ώστε να
επιτρέψουν την εμπορευματοποίηση του φυσικού αερίου.
Sorry … αλλά τι θα λέγατε τώρα για μια συμφωνία μεταξύ της
Ουκρανίας και της Τουρκίας;
Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, υπάρχει σημαντική αύξηση των
εισαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην Ευρώπη.
Μια συμφωνία μεταξύ της Ουκρανίας και της Τουρκίας για τη
διέλευση του υγροποιημένου φυσικού αερίου μέσω του Βοσπόρου, θα ήταν ένα σημαντικό
πλεονέκτησα για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια.
Θα ασκήσει πτωτική πίεση στις τρέχουσες τιμές του
υγροποιημένου φυσικού αερίου, ( τις υψηλές τιμές όπως θα αναφέρουμε παρακάτω λόγω της υψηλής ζήτησης και της
πριμοδότησης που καταβάλλεται στην Ασία ) … και θα εφοδιάζει τελικά την Ευρώπη με φθηνό
φυσικό αέριο από σχιστόλιθο.
Το δυναμικό για τις εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου
στην Ευρώπη μέσω του Βοσπόρου θα αποτύχει δίχως μια συμφωνία μεταξύ της
Τουρκίας και της Ουκρανίας για το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), και η Ρωσία
θα συνεχίσει να παρέχει μέχρι το 2023 τουλάχιστον το 30% του φυσικού αερίου
στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με μια ενημέρωση του Ευρωπαϊκό Κοινοβουλίου: « Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να
διαδραματίσει έναν πιο ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση της ασφάλειας στον Εύξεινο
Πόντο. Η ΕΕ ως προνομιακός εταίρος όλων των χωρών της περιοχής, θα μπορούσε να
χρησιμοποιήσει τις διμερείς σχέσεις της με το καθένα από αυτά τα κράτη,
συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Τουρκίας, ώστε να συμβάλλει στην
ανάπτυξη του συνεταιριστικού περιβάλλοντος ασφάλειας στην περιοχή της Μαύρης
Θάλασσας ».
Μια Έκθεση από το Κογκρέσο των ΗΠΑ συμφωνεί, δηλώνοντας: «
Σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των νέων αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου … θα
μπορούσε το ΝΑΤΟ ή / και τα μέλη της ΕΕ να παρέχουν ασφάλεια για τις
ενεργειακές υποδομές σε περιόδους αναταραχής ή σύγκρουσης στις χώρες προμήθειας και διαμετακόμισης.»
Για την Ουκρανία και την Τουρκία, μια τέτοια συμφωνία θα
μπορούσε να είναι επίσης … ένα πολιτικό και οικονομικό πραξικόπημα με τεράστιες διαστάσεις, σύμφωνα με έναν από τους
εμπνευστές της ιδέας για τη διέλευση του υγροποιημένου φυσικού αερίου μέσω του
Βοσπόρου τον Robert Bensh.
Για την Ουκρανία, το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) είναι
το κλειδί για την ενεργειακή ανεξαρτησία.
Για την Τουρκία, το LNG είναι το κλειδί για να γίνει ένα από
τα πιο σημαντικά κέντρα της ενέργειας μεταξύ της Μέσης Ανατολής και της
Ευρώπης.
Σε συνδυασμό με την Trans-Anatolian Pipeline (TANAP), που θα
φέρει το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν από το Shah Deniz …. μέσω της Τουρκίας
στις ευρωπαϊκές αγορές, τον έλεγχο του τμήματος LNG μέσω της Μαύρης Θάλασσας
… θα έδινε στην Τουρκία ευρύτερη επιρροή
από οποιονδήποτε άλλο παίκτη στην Ευρώπη.
(Ο Τομέας του φυσικού αερίου Shah
Deniz είναι το μεγαλύτερο φυσικό αέριο πεδίο στο Αζερμπαϊτζάν . Βρίσκεται
στη Νότια Κασπία Θάλασσα , στα ανοικτά των ακτών του
Αζερμπαϊτζάν, περίπου 70
χιλιόμετρα (43 mi) νοτιοανατολικά του Μπακού , σε βάθος 600 μέτρων (2.000 πόδια). Το πεδίο αυτό καλύπτει περίπου 860 τετραγωνικά χιλιόμετρα
ήτοι 330 τετραγωνικά μίλια )
Για την Ουκρανία και την Τουρκία, αυτό θα σήμαινε μεγαλύτερη
πρόσβαση στα οικονομικά οφέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον έλεγχο της αγοράς του υγροποιημένου
φυσικού αερίου της Ευρώπης και την υψηλού επιπέδου πολιτική επιρροή στην γηραιά
ήπειρο, που θα τις καθιστούσε … δύο
στρατηγικές παίκτριες παγκόσμιας κλάσης.
Τα οφέλη για την Ουκρανία και την Τουρκία είναι σημαντικά:
Οφέλη για την Ουκρανία
Ανεξαρτησία από τη
Ρωσία
Μεγαλύτερη
πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με το Κίεβο να μπορεί να διεκδικεί και να θέτει
όρους.
Πολιτική επιρροή
στην Ουάσιγκτον, η οποία επιθυμεί να δει μια συμφωνία υγροποιημένου φυσικού
αερίου (LNG) Τουρκίας-Ουκρανίας να έρχεται σε αντίθεση με το ιρανικό αέριο
Ο έλεγχος της ευρωπαϊκής
αγοράς LNG.
Η οικονομική
ευημερία, δίνοντας ένα πλεονέκτημα σε βαριές βιομηχανίες που εξαρτώνται από το
αέριο.
Μια στρατηγική
τοποθέτηση που πηγαίνει πιο πέρα από την Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή / στον Κόλπο
και ειδικά μπαίνει σφήνα μεταξύ των δυο ανταγωνιστών του Κατάρ και του Ιράν
Οφέλη για την Τουρκία.
Έλεγχος της
ευρωπαϊκής αγοράς LNG
Αναβάθμιση της ως ο ενεργειακού κόμβου μεταξύ της Μέσης
Ανατολής και της Ευρώπης.
Πολιτική επιρροή
όσον αφορά την Ευρώπη και την πρόσβαση στην ΕΕ με τους όρους της Άγκυρας
Πολιτική επιρροή
με την Ουάσιγκτον
Στρατηγική
τοποθέτηση ως ενεργειακού κόμβου που καθιστά την Τουρκία διαμεσολαβητή πλέον
των διαπραγματεύσεων … μεταξύ Ευρώπης και
Μέσης Ανατολής / Κόλπος
Διαφοροποίηση του
εφοδιασμού, με μικρότερη εξάρτηση από τη Ρωσία και το Ιράν ,
συμπεριλαμβανομένων των αναδυόμενων αφρικανικών υπερδυνάμεων όπως η Αγκόλα και
η Γκάνα.
Ο συγχρονισμός είναι σημαντικός, και αυτό το παράθυρο της ευκαιρίας
θα πρέπει να αξιοποιηθεί πριν την σύνδεση νέων αγωγών καθώς έρχονται σε
απευθείας αντιπαράθεση με τους δύο από του μεγαλύτερους παγκόσμιους παίκτες του
αερίου … το Κατάρ και το Ιράν … οι
οποίοι βρίσκονται σε έναν αγώνα δρόμου για να το ποιος θα αρπάξει πρώτος την
ευρωπαϊκή αγορά.
Εάν μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα υπάρξει μια συμφωνία για
το LNG, τότε αυτή … δίχως δεύτερη σκέψη … θα υπαγορεύσει και το μέλλον της
Ευρώπης σχετικά με το φυσικό αέριο.
Από την άποψη αυτή, η Ουκρανία και η Τουρκία έχουν ήδη καθίσει
στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ιδίως σε σχέση με τις προμήθειες από το
Κατάρ, οι οποίες αναζητούν πρόσβαση μέσω αγωγών προς την ευρύτερη ευρωπαϊκή
αγορά.
Ένας επιπλέον παράγοντας για την σύγκρουση στη Συρία, καθώς το
Κατάρ ανταγωνιζόμενο το Ιράν σχεδίαζει έναν αγωγό φυσικού αερίου μέσω της Συρίας
προς την Τουρκία, ώστε να τροφοδοτήσει την ευρωπαϊκή αγορά.
Και τι κάνουν τώρα για όλα αυτά οι σ@μ@ροτούρκογλου ;;;;
Μα έχουν πιο σοβαρά προβλήματα ….
Όπως να ξεπουλήσουν την χώρα !
Τι λένε οι όμως τσυριζαιοι ;;;
Μα είναι τόσο απασχολημένοι όλοι τους καθώς μετρούν τα
χρυσοφόρα τσουκάλια..
Όσο για τον μπάρμπα κουβέλη της ΡΗΜΑΔ ;;;
Ε καλά … και αυτός μετρά και ξαναμετρά τα σπίτια του … να
δει μπας και γέννησαν κανένα κουταβάκι.
Interconnector (AGRI)
Ένα άλλο προτεινόμενο σχέδιο LNG
… Το Αζερμπαϊτζάν-Γεωργία-Ρουμανία Interconnector
(AGRI) για τη μεταφορά φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν προς τη Ρουμανία και περαιτέρω προς την Κεντρική Ευρώπη … καθυστέρησε
λόγω της αντίληψης ότι η ευρωπαϊκή ζήτηση δεν είναι έτοιμη για αυτό το έργο.
Αυτή ήταν μια εσφαλμένη αντίληψη που οδήγησε στην εκτίναξη
των τιμών και την εκτροπή των φορτίων από την ευρωπαϊκή αγορά.
Ο Interconnector AGRI
προς το παρόν μαραζώνει καθώς περιμένει την αγορά να αναπτυχθεί.
Είναι και αυτή μια ευκαιρία για την συμφωνία μεταξύ Ουκρανίας-Τουρκίας.
Όποιος αγωγός τελειώσει πρώτος … θα ελέγχει την αγορά.
Το έργο του AGRI που ελπίζει να μεταφέρει φυσικό αέριο από
την περιοχή της Κασπίας (κυρίως το Τουρκμενιστάν) στην Ευρώπη έχει σχεδιαστεί
ως μέρος του Νότιου Διαδρόμου και ως η μικρότερη άμεση διαδρομή για το φυσικό
αέριο της Κασπίας προς τις ευρωπαϊκές αγορές.
Το Αζερμπαϊτζάν, η Ρουμανία και η Γεωργία υπέγραψαν το
μνημόνιο συμφωνίας για το έργο αυτό, τον Απρίλιο του 2010, αλλά δεν έχουν
συμβεί και πολλά από τότε.
Ο ανταγωνισμός για αυτήν την στρατηγική τοποθέτηση θα προέλθει
από την ανάπτυξη των έργων LNG σε χώρες της Μεσογείου οι οποίες θα μπορούσαν να
είναι ένας σημαντικός παίκτης για την Ευρώπη.
Τα πιθανά έργα στην Κύπρο και το Ισραήλ, παραμένουν αβέβαια
λόγω του υψηλού τους κόστους και της οικονομικής κατάστασης στην Κύπρο, αλλά αν
συνειδητοποιήσουν ότι θα μπορούν να προσφέρουν φυσικό αέριο στη Ν.Α. Ευρώπη … με
υψηλή ζήτηση και ελκυστικές τιμές αγορές … και ότι ελλείψει μιας συμφωνίας μεταξύ της
Ουκρανίας και της Τουρκίας, η Κύπρος και το Ισραήλ θα έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν
την ευρωπαϊκή αγορά από τη πλευρά της Μεσογείου … (;) (;) (;) … τότε (;)(;) (;)
Το LNG είναι το μέλλον.
Ο συγχρονισμός είναι κρίσιμος και το πλεονέκτημα θα πάει
στους παίκτες που αναγνωρίσουν την ευκαιρία και αναλάβουν να συμπληρώσουν το χάσμα
εφοδιασμού υγροποιημένου φυσικού αερίου που έχει δημιουργηθεί από την εκτροπή
των φορτίων προς την Ασία.
Η καταστροφή της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία ανάγκασε τις
ευρωπαϊκές χώρες να επανεξετάσουν την πυρηνική πολιτική τους, και τις υποχρέωσε
να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στον άνθρακα, το φυσικό αέριο και το υγροποιημένο φυσικό
αέριο.
Πριν την Φουκουσίμα, το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) υπερτερούσε
έναντι του φυσικού αερίου, επειδή εκείνη την εποχή οι προμήθειες ήταν μεγαλύτερες
και οι τιμές του ήταν φθηνότερες από ό, τι το φυσικό αέριο.
Ως αποτέλεσμα της καταστροφής στη Φουκουσίμα στην Ιαπωνία
και της προκύπτουσας αποφυγής πλέον της κάθε εξάρτησης από την πυρηνική
ενέργεια, είδαμε μια στροφή προς το υγροποιημένο φυσικό αέριο ( LNG ) τόσο από
την Ιαπωνία αλλά και άλλες ασιατικές χώρες που ήταν πρόθυμες να πληρώσουν
υψηλότερες τιμές για την αγορά του.
Αυτό έχει οδηγήσει σε άνοδο των τιμών του LNG και την
εκτροπή των προμηθειών προς την αγορά της Ασίας, που εν συνεχεία μεταφράζεται
σε μελλοντικές ελλείψεις φυσικού αερίου … όταν οι προμήθειες υγροποιημένου
φυσικού αερίου δεν θα μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση ενώ
με την ανάκαμψη της ζήτησης και την αυξανόμενη απροθυμία των ευρωπαϊκών κρατών να
βασίζονται στην πυρηνική ενεργεία ή στον βρώμικο άνθρακα για την παραγωγή
ηλεκτρικής ενέργειας … υπάρχουν προβλέψεις ότι η Ευρώπη στο εγγύς μεσοπρόθεσμο μέλλον θα βρεθεί με εξαιρετικά
περιορισμένη πρόσβαση στο LNG.
Αυτή λοιπόν είναι και η κρίσιμη ευκαιρία της αγοράς για την
Ουκρανία και την Τουρκία για να επωφεληθούν από αυτή την έλλειψη του LNG πριν
ανακάμψει η αγορά και χαθεί και η ευκαιρία για αυτή την στρατηγική τοποθέτηση. Μια
συμφωνία LNG με την Ουκρανία θα δώσει στην Τουρκία τη μεγαλύτερη πρόσβαση σε
πρόσθετες εναλλακτικές προμήθειες, και αυτό, σε συνδυασμό με την αναμενόμενη
αύξηση των προμηθειών από το Shah Deniz του Αζερμπαϊτζάν θα επιτρέψει στην
Τουρκία να γίνει ένας πραγματικός ενεργειακός κόμβος.
Αν βέβαια η Ρωσία καταλήξει στην κατασκευή εγκαταστάσεων
αποθήκευσης φυσικού αερίου στην Τουρκία … μια ιδέα για την οποία εξέφρασε το
ενδιαφέρον της νωρίτερα αυτό το χρόνο η Gazprom …
Χμ, τότε η Τουρκία χάνει την ευκαιρία της ώστε να
μεγιστοποιήσει την πολιτική επιρροή της.
Τον περασμένο χειμώνα η Gazprom ανακατεύθυνε το φυσικό
αερίου από τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης στην Ευρώπη προς την Τουρκία … μετά
από μια απότομη αύξηση της ζήτησης στην Τουρκία. Αυτό προκάλεσε την ρωσική
δικαιολογία για την αναγκαιότητα της κατασκευής εγκαταστάσεων αποθήκευσης στην
Τουρκία … δήθεν για να υπάρχει απόθεμα … όταν οι προμήθειες είναι ανεπαρκείς.
Θεωρητικά, όμως, αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τις φιλοδοξίες της
Τουρκίας να αναδεχθεί σε ενεργειακό κόμβο και θα βοηθούσε … μόνο για να
σταθεροποιήσει την εξάρτησή της Τουρκίας από τις ρωσικές προμήθειες.
Το Κατάρ φλερτάρει έντονα την Ουκρανία και την Τουρκία για
LNG μέσω του Βοσπόρου.
Από την πλευρά του Κατάρ τώρα :
Αν το υγροποιημένο φυσικό αέριο του Κατάρ επιτραπεί να περάσει
μέσα από τα ελεγχόμενα από την Τουρκία … στενά του Βοσπόρου, αυτό θα αποτελέσει
ένα βαρύ πλήγμα στο Ιράν.
Ως εκ τούτου, εδώ το Κατάρ αναγνωρίζει το ρόλο της Τουρκίας
ως βασική γεωπολιτική δύναμη για την ενεργειακή σκηνή.
Για την Τουρκία, μια τέτοια συμφωνία θα της επιτρέψει να
διαφοροποιήσει περαιτέρω τις πηγές των προμηθειών της, μείωση της εξάρτησης
τόσο από τη Ρωσία όσο και το Ιράν-(το τελευταίο ήταν αναξιόπιστο όσον αφορά τον
εφοδιασμό της κατά τα τελευταία χρόνια).
Μια τέτοια συμφωνία που υπογραμμίζει το βαθμό της περαιτέρω πολιτικής
επιρροής της Ουκρανίας και η Τουρκίας.
Γεωπολιτικά, εάν η Ουκρανία και η Τουρκία φέρουν μέσω του
Βοσπόρου το αέριο του Κατάρ στις αγορές της Ευρώπης, αυτό θα βοηθήσει να
εξισορροπηθεί η δύναμη ενός ρωσο-ιρανικού άξονα. Αυτό θα μπορούσε να
αναδιαμορφώσει την γεωπολιτική δυναμική της Τουρκίας … μέσω της στρατηγικής
θέσης της ως ενεργειακού κόμβου στη Μέση Ανατολή και Ευρώπη.
Τα Τουρκικά και Ουκρανικά ενδιαφέροντα μπορούν είτε να
συγχωνευθούν ή να αποκλίνουν ώστε οι δυο χώρες να γίνουν αντιπαραγωγικές τόσο
για τις ανάγκες εφοδιασμού τους σε φυσικό αέριο όσο και για την ευρωπαϊκή
ενεργειακή ασφάλεια.
Οι αντιλήψεις του ανταγωνισμού μεταξύ της Ουκρανίας και της
Τουρκίας είναι εκεί (!)
Όμως, αντί του ανταγωνισμού …. μπορεί να δούμε να προκύπτει ένα
νέο ενεργειακό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Ουκρανία: Κοιτάζοντας προς τα δυτικά (προς την Ευρωπαϊκή
Ένωση).
Είκοσι δύο χρόνια μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Ουκρανία
προσπαθεί τώρα να κάνει το αδιανόητο …
προσπαθεί μόνιμα να αποτινάξει τη λαβίδα της Ρωσίας στη χώρα.
Το σχέδιο;
Κοιτάζοντας προς τα δυτικά προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και την
οικοδόμηση ενός ενεργειακού κόμβου που θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στο γεωπολιτικό
στάτους κβο της περιοχής.
Όταν πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς ήρθε στην
εξουσία μετά από μια έντονη κούρσα των εκλογών τον Φεβρουάριο του 2010, η
εξάρτηση της Ουκρανίας από το μεγάλο αδελφό την Ρωσία είχε ήδη φτάσει σε νέα
επίπεδα, καθώς το 2009 το Κρεμλίνο διακόπτει όλες τις μεταφορές φυσικού αερίου που
περνούσαν μέσω του ουκρανικού εδάφους μετά από μια διαφωνία επί των τιμών.
Για να εκτονώσει την κατάσταση, η μικρότερη χώρα κατέληξε
στην υπογραφή ενός συμβολαίου 10 ετών, συμφωνώντας να πληρώσει εξωφρενικές
τιμές φυσικού αερίου στο ρωσικό γίγαντα Gazprom, τιμές εντελώς άσχετες με την
αξία της τρέχουσας αγοράς.
Αυτοί οι δυσμενείς όροι του εμπορίου φυσικού αερίου υποσκάπτουν
την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, παρά τη στρατηγική γεωγραφική θέση της χώρας.
Η Ουκρανία είναι κυριολεκτικά μια γέφυρα ανάμεσα στην
Ανατολή και τη Δύση, με αγωγούς που μεταφέρουν το 70% του φυσικού αερίου που
αποστέλλονται από τη Ρωσία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η χώρα είναι εξοπλισμένο με ένα ζηλευτό επίπεδο των υποδομών
μεγάλης κλίμακας για την αποθήκευση και τη μεταφορά του φυσικού αερίου και
επίσης η χώρα είναι προικισμένη με πολλά υποσχόμενους πόρους υδρογονανθράκων τόσο
χερσαίους όσο και υπεράκτιους στη Μαύρη Θάλασσα.
Οι Δεκαετίες των χαμένων ευκαιριών.
Γιατί, λοιπόν, έχει η Ουκρανία δεν κατάφερε να αξιοποιήσει
το συγκριτικό της πλεονέκτημα;
Ο πρώτος λόγος είναι η παντελής έλλειψη διαφάνειας στην
ενεργειακή διαδικασία χάραξης πολιτικής.
Οι Συμφωνίες μεταξύ της Gazprom και της ουκρανικής κρατικής
εταιρείας φυσικού αερίου Naftogaz πραγματοποιούνταν συχνά μεταξύ των ατόμων που
λειτουργούν υπό συγκρούσεων συμφερόντων.
Τα συμβόλαια … που συχνά ήταν κακά για την Ουκρανία … ήταν
καλά για τους ουκρανούς μεγιστάνες του επιχειρηματικού χώρου με στενούς δεσμούς
με τη Ρωσία, ιδιαίτερα σημαίνοντα πρόσωπα που ασκούν ακόμη πιέσεις για να
κρατήσουν την Ουκρανία πιο κοντά στην Μόσχα παρά στο δυτικό κόσμο.
Επιπλέον, η Naftogaz κυριαρχεί στην εγχώρια αγορά, παρά τη
χρόνια αφερεγγυότητα της.
Η εταιρεία αυτή τη στιγμή οδεύει προς το τρίτο σχέδιο
διάσωσης της από την κυβέρνηση από το 2008 και όμως ακόμα δεν φαίνεται
διατεθειμένη να αλλάξει ριζικά τη διαχείρισή της.
Η Naftogaz είναι η επιτομή μιας εταιρείας που είναι πάρα
πολύ μεγάλη για να αποτύχει … και δυστυχώς αυτό το ξέρει !
Με στελέχη που αρνούνται να μάθουν από τα λάθη τους, ενώ το
κοινό πληρώνει για αυτούς.
Τώρα, που η κυβέρνηση Γιανουκόβιτς ήθελε να απελευθερώσει την
χώρα από τον ρου της Ρωσίας και την κερδοσκοπική ουκρανική ελίτ, που
χρησιμοποίει ως όπλο της την ενεργειακή πολιτική, το όραμα ήταν μια απελευθέρωση
της ενέργειας δυτικού τύπου (με ότι ότι συνεπάγεται κάτι τέτοιο όπως γνωρίζουμε
εμείς εδώ), σύμφωνα με τον υπουργό Ενέργειας της Ουκρανίας Eduard Stavytsky,
επενδύοντας στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και τη συνεργασία με δυτικές
εταιρείες, αντί να βασίζεται στη Naftogaz.
Ένας φιλόδοξος στόχος, και ένα μνημειώδες πρώτο βήμα που
έγινε τον περασμένο Ιανουάριο με την υπογραφή συμφωνίας φυσικού αερίου με την
Royal Dutch Shell ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο ενεργειακός κολοσσός θα αρχίσει την εξερεύνηση των πεδίων
Yuzivska της Ανατολικής Ουκρανίας, τα οποία εκτιμάται ότι κατέχουν τουλάχιστον
1,2 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (42 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια) φυσικού
αερίου.
Έξι μήνες αργότερα, ακολουθεί η Exxon Mobil Corp,
ανακοινώνοντας μια επένδυση 735.000.000 δολαρίων στην Ουκρανία για τη διάνοιξη
δύο πηγαδιών (σε βαθιά ύδατα) στα ανοικτά των ακτών της Μαύρης Θάλασσας.
Μια κίνηση ορόσημο για την απεξάρτηση της Ουκρανίας από το
ρωσικό αέριο - ένας υπολογισμός που είναι εξίσου πολίτικος και οικονομικός.
Προκειμένου η χώρα να ανταποκριθεί αποτελεσματικά με το
στόχο της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς να κάνει την Ουκρανία ένα νέο ενεργειακό
κόμβο, απαιτούνται πολλές σοβαρές μεταρρυθμίσεις στον τομέα της διαφάνειας.
Η αδιαφάνεια της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στον τομέα της
ενέργειας συνεχίζει να οδηγεί προς τα κάτω το επίπεδο των εξωτερικών επενδύσεων
στην Ουκρανία.
Η κυβέρνηση θεώρει την προσέγγιση με την ΕΕ, ως την καλύτερη
στρατηγική για την Ουκρανία θεωρώντας ως δεδομένο κάτι που έχει παρατηρηθεί σε
άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ότι
η ένταξη στην ΕΕ μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ισχυρό μέσο για να αποσπάσει τον
έλεγχο του κράτους από τα κατεστημένα συμφέροντα και να φέρει σε αποδεκτό
επίπεδο τον κανόνα δικαίου … ενώ ... αντιθέτως ο HEIL
GAP (or mind the GAP) πιστεύει ... ότι μια βόλτα στην Ελλάδα …
δεν θα έβλαπτε τον ουκρανό πρωθυπουργό! ... ( χα, χα, χα )
Με την ενέργεια ως το μοτέρ και την ΕΕ ως οδηγό της, η
Ουκρανία φαινόταν έτοιμη να σπάσει την ιστορία επικυριαρχίας της από την Ρωσία .
Τώρα μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών και τις
ρώσο-ουκρανικές συμφωνίες …. μένει να δούμε κατά πόσον η ΕΕ θα τείνει το χέρι της
σε αυτόν το στρατηγικό εταίρο της.
Ουκρανία ... Γολoντομόρ.
Πολύ λίγοι θυμούνται αυτές τις ήμερες ότι ο Γιανούκοβιτς
έχει σημαντική στήριξη όχι μόνο από τη Ρωσία, αλλά και από το ήμισυ περίπου του
πληθυσμού (στην ανατολική Ουκρανία) που πιστεύει ότι η Ουκρανία ανήκει στην
τροχιά της Ρωσίας. (Πάνω από 30 τοις εκατό των Ουκρανών μιλούν ρωσικά.)
Από την αντίθετη σκοπιά τώρα :
Πολύ λιγότεροι θυμούνται το Μεγάλο Λιμό της Ουκρανίας
(1932-1933) ή Γολoντομόρ που υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές
στη σύγχρονη ιστορία της Ουκρανίας που συνοδεύτηκε από το θάνατο εκατομμυρίων
ανθρώπων.
Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν πως ο λιμός της Ουκρανίας
ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση υπό
την ηγεσία του Στάλιν και ειδικότερα του προγράμματος κολεκτιβοποίησης που
εφαρμόστηκε.
Συχνά αναφέρεται ως γενοκτονία και υποστηρίζεται πως ήταν
απόρροια πολιτικού σχεδίου.
Στις 28 Νοεμβρίου 2006, αναγνωρίστηκε επίσημα από το
ουκρανικό κοινοβούλιο ως γενοκτονία και ορίστηκε ως ημέρα μνήμης η 25η
Νοεμβρίου.
Η διετία 1932 - 1933 ονομάστηκε από τη Σοβιετική Ένωση ως
"Αγροτική Μεταρρύθμιση".
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης, που τότε είχε το
όνομα Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα (Μπολσεβίκων), σε συνεργασία με τη
διοίκηση της Ουκρανικής ΣΣΔ, με το πρόσχημα της κολεκτιβοποίησης, διέταξε να
κατασχεθούν πρώτα όλα τα σιτηρά προϊόντα από τους αγρούς και τις αποθήκες και
στη συνέχεια όλα τα μη σιτηρά προϊόντα και τα ζώα.
Επιπλέον, απαγορεύτηκε η μετακίνηση του αγροτικού πληθυσμού
στις πόλεις.
Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν ο θάνατος από ασιτία έξι ως
δώδεκα εκατομμυρίων ανθρώπων στη διάρκεια 500-ων ημερών.
Η επίσημη ουκρανική πλευρά μιλάει για επτά με δέκα
εκατομμύρια, που σημαίνει 17 θάνατοι το λεπτό, 1.000 την ώρα και 25.000 την
ημέρα.
Ναι … σίγουρα τον θυμούνται τον Μεγάλο Λιμό οι ουκρανοί ….
Τι ζητά λοιπόν ο Πουτιν ;;
Την επανένωσης των μετα-σοβιετικων δημοκρατιών ;;;
Από την προσεκτικότερη εξέταση, όμως, η δημιουργία ενός νέου
υπερεθνικού σχηματισμού που εκτείνονται σε ένα μεγάλο μέρος επί του εδάφους της
πρώην τσαρικής και σοβιετικής αυτοκρατορίας παρεμποδίζεται από τις
διαρθρωτικούς αλλά και από ιστορικούς περιορισμούς π.χ. όπως ο Μεγάλος Λιμός
της Ουκρανίας … (εάν δεν το έχει καταλάβει ακόμη).
Το άθροισμα αυτών των εμποδίων κάνουν να φάνει το πόσο
κακοσχεδιασμένο είναι το έργο μιας Ευρασιατικής Ένωσης αλά-Πούτιν, ενώ η
πρακτική εφαρμογή του θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από ό, τι θα
λύσει.
Οι διαδηλωτές είναι αγανακτισμένοι με τον πρόεδρο Βίκτορ
Γιανούκοβιτς, και πιο συγκεκριμένα από την απόφασή του στις 29 Νοέμβρη να
απορρίψει την ελεύθερη εμπορική συμφωνία με την ΕΕ.
Είναι δύσκολο να προβλεφθεί επακριβώς το τι θα έρθει από τις
διαμαρτυρίες της Ουκρανίας.
Ο Γιανούκοβιτς είναι τώρα σε κατάσταση κρίσης … καθώς μια σημαντική
πολιτική αλλαγή στο Κίεβο είναι μια πραγματική δυνατότητα.
Όποια και αν είναι το αποτέλεσμα, τα γεγονότα στην Ουκρανία
υπογραμμίζουν τρεις σημαντικές γεωπολιτικές πραγματικότητες:
Πρώτον, η Ουκρανία αποκαλύπτει την περιφερειακή υπεροχή Της «Νέας
Αγίας Ρωσίας» του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος είναι υπεύθυνος περισσότερο
από οποιονδήποτε άλλο, για την άρνηση του Γιανούκοβιτς να υπογράψει την
εμπορική συμφωνία με την ΕΕ.
Πριν από τη σύνοδο κορυφής του Νοεμβρίου της Ουκρανίας με
την ΕΕ, ο Πούτιν κατέστησε σαφές στον Γιανούκοβιτς ότι θα υπάρξουν
καταστροφικές επιπτώσεις στα τιμολόγια της ενέργειας …. στις εξαγωγές της
Ουκρανίας προς τη Ρωσία και τους συμμάχους της, αν Κίεβο «έφτανε … στην Ευρώπη».
Ο Πούτιν υποσχέθηκε στον Γιανούκοβιτς πάρα πολύ χαμηλότερες
τιμές της ενέργειας, άφεση του χρέους και χαμηλότερα τιμολόγια, « εάν η
Ουκρανία απορρίψει την Ευρώπη και ενωθεί τελωνειακά με την Ρωσία ».
Εσείς τι θα κάνατε;
Για τον Γιανούκοβιτς, και κατά κάποιο τρόπο για όλη την
Ουκρανία, η απόρριψη της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών με την ΕΕ ήταν το
ασφαλέστερο, η πιο λογική κίνηση.
Αλλά φαίνεται ότι τα εκατομμύρια των Ουκρανών διαφωνούν.
Ο άνθρωπος που πρέπει να παρακολουθήσουμε από αυτή τη στιγμή
είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του (;)
Είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε λάθος θεωρώντας το ότι η κεντρική
Ουκρανία ήταν ο υπέρτατος στόχος του Πούτιν για την αποκατάσταση της σοβιετικής
αυτοκρατορίας.
Γεωγραφικά και στρατηγικά, η Ουκρανία ήταν ο πυρήνας της
πρώην ΕΣΣΔ, και όσο αφορά τον Πούτιν, το έθνος δεν είναι προς συζήτηση ή
διαπραγμάτευση.
Για τον Πούτιν, όπως εξήγησε ο Richard Palmer την περασμένη
εβδομάδα, η Ουκρανία δεν είναι ένα κυρίαρχο έθνος …. είναι μέρος της Ρωσίας.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο Πούτιν θα κάνει ό, τι χρειάζεται για να διασφαλιστεί ότι η
Ουκρανία ανήκει σε αυτόν.
Ο Πούτιν έχει επιλογές σε περίπτωση που αποφασίσει την παρέμβαση.
Αλλά θα λάβει σκληρή απάντηση από τους Ουκρανούς … καθώς
τώρα η κατάσταση είναι επικίνδυνη, δεδομένου ότι θα μπορούσε να πυροδοτήσει
μόνο αντι-ρωσικά αισθήματα.
Έτσι ο Πούτιν προσπαθεί τώρα δελεάσει τους δυσαρεστημένους Ουκρανούς,
προσφέροντάς τους φθηνότερο φυσικό αέριο, άφεση του χρέους και ακόμη μεγαλύτερες
εμπορικές συναλλαγές.
Αλλά το έχει ήδη δοκιμάσει αυτό, και δεν ήταν αποτελεσματικό.
Ό, τι και να συμβεί, τόσο περισσότερο θα γίνεται και η πιο
ασταθής η κυβέρνηση Γιανούκοβιτς και όλο και πιο θα αυξάνεται η ανησυχία του Πούτιν.
Ίσως βέβαια …. χα, χα, χα …. ως ύστατη προσπάθεια τους
αρχίσει το παραμύθιασμα με την αντι-Bilderberg ρητορική του … δείχνοντας τους ότι αυτός διαφέρει … ότι αυτός
είναι καλό παιδί … που δεν το βλέπω ομως διότι οι Ουκρανοί αυτά τα «κουλά» περί
ξανθού γένους … να δεν τα χάφτουν !
Δεύτερον, τα γεγονότα στην Ουκρανία εκθέτουν την κρίση ηγεσίας
της Ευρώπης.
Είναι συγκλονιστικό πόσο καλά προετοιμασμένοι ήταν Βρυξέλλες
για την απόρριψη της εμπορικής συμφωνίας ΕΕ από τον Γιανούκοβιτς ….
Χα, χα, χα !
Η κρίση ήταν αβυσσαλέα μετά την απόρριψη !!!!
Δεν ήταν μυστικό ότι η Ουκρανία αποτελούσε ζωτικό στρατηγικό
ενδιαφέρον για τον Πούτιν, και ότι θα αντιτιθόταν σφοδρά στο φλερτ του Κίεβο με
τις Βρυξέλλες.
Γιατί λοιπόν η ΕΕ δεν μπόρεσε να προβλέψει την αντίδραση της
Ρωσίας και να δημιουργήσει μια στρατηγική για την αντιμετώπιση του Κρεμλίνου ώστε
τελικά να κερδίσει την Ουκρανία;
Γιατί ;;;
Γιατί και εκεί είναι ανίκανοι !
Μα τι νομίζατε μόνο οι δικοί μας είναι για τα μπάζα;;;;;
Από την αρχή, σε γενικές γραμμές η ΕΕ έτρεχε πίσω από τα
γεγονότα … αντιδρώντας μόνο μετά τα γεγονότα.
Εκτός εάν η μόνη άλλη εξήγηση για την ασθενική αντίδραση των
Βρυξελλών στην αποτυχημένη εμπορική συμφωνία …. είναι ότι η φρικτή ηγεσία της frau Μερκελ
είχε ήδη λάβει την απόφαση να παραχωρήσει την Ουκρανία στη Ρωσία.
Αυτή η εμπορική συμφωνία με την Ουκρανία παρουσίασε στην
Ευρώπη με μια ιστορική ευκαιρία: «την ευκαιρία να αποσπάσει το Κίεβο από τη
Μόσχα, δημιουργώντας μια νέα συμφέρουσα γεωπολιτική πραγματικότητα τόσο σε
περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο».
Χωρίς την Ουκρανία, η εξουσία του Πούτιν θα υποβιβάζονταν πολύ,
και θα έφερνε εμπόδια στην ικανότητα προβολής της δύναμης του σε παγκόσμιο
επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης της δύναμης … στη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και
την Κεντρική Ασία.
Και αλήθεια τι μεγάλη νίκη θα ήταν και αυτή για την Ευρώπη
και την Αμερική!
Αλλά χμ, εάν η Ευρώπη δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει 10-15 δισ.
ευρώ ως μια ισχυρή ηθική και πολιτική συναίνεση προς την Ουκρανία και μια
ενωμένη και σκληρή διπλωματική στάση απέναντι στη Ρωσία, ως ύστατη ευκαιρία για
την αποτροπή της κλοπής της Ουκρανίας από τον Πούτιν … τότε μήπως έχω πάλι εγώ δίκαιο
οταν λέω ότι δεν πρόκειται να πάρουμε ούτε ένα ευρώ από την Γερμανία και όταν γράφω
ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει το επόμενο έτος ....
Τρίτον, τα γεγονότα στην Ουκρανία είναι το προϊόν της
εσωστρεφή εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής.
«Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις είναι μια σημαντική στιγμή
για το μέλλον της Ευρώπης», έγραψε η Wall Street Journal την περασμένη εβδομάδα,
ενώ ο Charles Krauthammer έκανε μια παρόμοια τοποθέτηση « Οι εκατοντάδες χιλιάδες των διαδηλωτών που προσπαθούν
να αναστρέψουν αυτή την προδοσία της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας δεν έχουν βρει
τη φωνή τους από την Washington ».
Σήμερα η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη
υπό τη διοίκηση του Ομπάμα αποτελείται από δύο θεμελιώδεις αρχές: πρώτο την
αποφυγή σύγκρουσης με τη Ρωσία, και δεύτερο να αποσυρθεί τόσο στρατηγικά όσο
και διπλωματικά.
Αμφότερες οι αρχές αυτές ήταν εμφανείς από το 2009, όταν ο
Πρόεδρος Ομπάμα εγκατέλειψε την υπόσχεση της Αμερικής για την εγκατάσταση
αντιπυραυλικής ασπίδας στην Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία.
Και οι δύο αρχές …. είναι εμφανείς στην Ουκρανία σήμερα.
Τη Δευτέρα, η Victoria Nuland, βοηθός γραμματέας για τις Ευρωπαϊκές
και Ευρασιατικές υποθέσεις , κατά τις συναντήσεις με τους Ρώσους υπουργούς, « εξέφρασε
τη βαθιά ανησυχία των ΗΠΑ για την κατάσταση στην Ουκρανία, και κάλεσε την Ρωσία
να χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να πιέσει για την ειρήνη, την ανθρώπινη
αξιοπρέπεια και μια πολιτική λύση ».
«Μήπως τελικά στην κυβέρνηση των ΗΠΑ πιστεύουν πραγματικά η
λύση για την Ουκρανία θα έρθει από το Κρεμλίνο » (;)(;)(;)
Πριν το κλείσουμε … γιατί … βαρέθηκα … θα αναφέρουμε τις δύο
πρόσφατες ενεργειακές συμφωνίες που φέρεται να έχει κάνει η Ουκρανία με τη
Ρωσία και μια άλλη με τη Σλοβακία, που μας δείχνουν ότι η πραγματικότητα είναι
λίγο πιο περίπλοκη.
Θα μπορούσε να ισχυριστεί μάλιστα κανείς ότι ο Γιανουκόβιτς πάντα
ήθελε να αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.
Πριν από τη σύνοδο κορυφής του Βίλνιους, το Νοέμβριο, η
ουκρανική κυβέρνηση βρέθηκε μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Από τη μία πλευρά, η Ρωσία επέβαλε εξωφρενικές τιμές του
φυσικού αερίου και καταστροφικές οικονομικές κυρώσεις στην ήδη εύθραυστη
οικονομία της Ουκρανίας.
Μέχρι τις 10 του Οκτώβρη 2013, το εμπόριο μεταξύ των δύο
χωρών είχε μειωθεί κατά 25% και οι τιμές για το ρωσικό φυσικό αέριο, από το οποίο
εξακολουθεί να εξαρτάται η Ουκρανία, ανήλθε σε 420/1000 USD ανά m3 …. δηλαδή 50 USD περισσότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Από την άλλη πλευρά, οι ηγέτες της ΕΕ αρνήθηκαν να διεξάγουν
τριμερείς διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία και την Ουκρανία … και αντί αυτού χρησιμοποίησαν
όλη την επιρροή τους για να επιμείνουν για την απελευθέρωση της φυλακισμένης πρώην πρωθυπουργού
Γιούλια Τιμοσένκο, η οποία καταδικάστηκε για κατάχρηση εξουσίας και υπεξαίρεση
το 2011.
Και όλα αυτά στην κορυφή της άθλιας οικονομικής κατάστασης
της Ουκρανίας … όπου η απόδοση σε ομόλογα
που λήγουν το 2014 έχει εκτοξευθεί σε περίπου 19 τοις εκατό, από 13 τοις εκατό
πριν από μία εβδομάδα.
Η χώρα αντιμετωπίζει 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε πληρωμές
κεφαλαίου και τόκων του επόμενου έτους … και « έχει την τρίτη υψηλότερη
πιθανότητα αθέτησης στον κόσμο ».
Οι διαμαρτυρίες περιέπλεξαν περαιτέρω τις σχέσεις της
κυβέρνησης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο είχε βοηθήσει χρηματοδοτώντας
το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ουκρανίας.
Το ΔΝΤ απαιτεί περικοπές των ενεργειακών επιδοτήσεων στα
νοικοκυριά ως προϋπόθεση για τα περαιτέρω δάνεια - κάτι που η κυβέρνηση είναι
απρόθυμη να κάνει από το φόβο της να τροφοδοτήσει νεες διαδηλώσεις.
Κοσμοϊστορικά γεγονότα όπως η προεπιλογή ή η υποτίμηση του
εθνικού νομίσματος, η οποία αναμένεται από την επόμενη χρονιά από την S &
P, παίζουν στα χαρτιά των αντιπάλων του Γιανουκόβιτς.
Σε παρέμβασή του μετά την απόφασή του να αναστείλει τις
διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, ο Γιανουκόβιτς δήλωσε, « Θα ήταν λάθος αν δεν είχες
κάνει ό, τι είναι απαραίτητο για τους ανθρώπους να μην χάνουν τις δουλειές
τους, να λαμβάνουν τους μισθούς, τις συντάξεις και τις υποτροφίες ».
Ενώ πολλοί Ουκρανοί αλλά και ξένοι παρατηρητές δεν μπορούν
να λάβουν τα λόγια του Προέδρου της Δημοκρατίας τοις μετρητοίς, δεν είναι ψέμα
ότι εάν η Ουκρανία υπέγραφε τη συμφωνία, τότε … η οικονομική καταστροφή θα ήταν επικείμενη.
Δύο ενεργειακές συμφωνίες
Καθώς υπήρχαν πολύ λίγα που θα μπορούσε να προσφέρει η ΕΕ για
να αντισταθμίσει τα άμεσα ρωσικά
αντίποινα για την οικονομία της Ουκρανίας, εάν η κυβέρνηση της δεν παραιτείτο
από την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης.
Ωστόσο, δύο προσφορές έργων αερίου σήμερα δείχνουν ότι, η
Ουκρανία όσο και να παρασύρεται στην τροχιά της Ρωσία, θα συνεχίσει να
φλερτάρει και με τους δύο … και Ανατολή και Δύση … και πάνω απ 'όλα θα βαδίζει
προς την ενεργειακή ανεξαρτησία της.
Επειδή τις ακριβείς λεπτομέρειες της συμφωνίας Γιανουκόβιτς με
τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορείτε να τις διαβάσετε και σε αλλά blogs …
έτσι ο HEIL GAP τις παραλείπει… και περνά στο δυτικό μέτωπο, όπου η Ουκρανία συμφώνησε στους
γενικούς όρους για μια συμφωνία φυσικού αερίου με τη Σλοβακία … « για την
εισαγωγή δηλαδή του φυσικού αερίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω των αγωγών της
Σλοβακίας ».
Αυτές οι νέες ροές, συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου
από την Πολωνία και την Ουγγαρία, που θα μπορούσε να υπερβεί τα 10 δισ. κυβικά
μέτρα ετησίως, «είναι αρκετές για να καλύψουν το σύνολο των αναγκών των
εισαγωγών της Ουκρανίας».
Η κίνηση αυτή η οποία είχε από καιρό προαναγγελθεί ως μια
στρατηγική για τον περιορισμό της ενεργειακής εξάρτησης της Ουκρανίας από τη
Ρωσία, έρχεται σε λιγότερο από δύο εβδομάδες αφότου «χάλασαν» οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ,
αμφισβητώντας την κυρίαρχη εικόνα ότι η ουκρανική κυβέρνηση είναι υποχείριο της
Μόσχας.
HEIL GAP
(or mind the GAP)
Κ Α Λ Α Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α
.jpg)
